« میلاد رضـا (ع) »

امشب از برج قمر صدها هزار اختر بریزد ...........................

آسمان بشکافد از آن صدمه انور بریزد

چلچراغ آسمان را نورافشانی فزون شد ...........................

امشب از رخ ماه تابان نور افزونتر بریزد

روز روشن شد شب تار از فروغ شمس هشتم ...........................

نور صد چندان ز سیما شمس در خاور بریزد

چون قدم بر عالم هستی نهاد آن نیک سیما ...........................

هستی خودرا به پایش این جهان یکسر بریزد

عرش خالق شد مزیّن چون رضا(ع) آمد خدا را ...........................

مقدش را عرش ذات کبریا زیور بریزد

از ملائک بانگ شادی میرسد بر اهل عالم ...........................

خاک را از عرش حق امشب دُر احمر بریزد

هر ملک تاج کرامت گیرد از مولود امشب ...........................

خاکیان را خاک پایش جملگی افسر بریزد

تهنیت گویان ملائک سوی سلطان خراسان ...........................

جبرئیل امشب به پایش از ادب شهپر بریزد

دست حق یاقوت احمر میفشاند بر قدومش ...........................

بر زمین و آسمان امشب فلک گوهر بریزد

پور زهرا سبط احمد، زاده موسی بن جعفر ...........................

لب چو برگفتن گشاید از دهان شکّر بریزد

چون رضا(ع) از نسل حیدر بر رضای خالق آمد

زر به پای نازنینش ساقی کوثر بریزد

طوطی طبع من امشب خوش ترنّم داشت، حکاک

شکّر از نای قلم بر صفحه دفتر بریزد